Tytuł historii:Fatal Attraction Data wydania: Styczeń 1995 (USA) Scenariusz: Pat Mills i Tony Skinner Rysunki: Simon Coleby Okładka: Simon Coleby Tusz: Keith Williams Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Vickie Williams Ilość stron: 32
Pech nie opuszcza Jake'a. Kiedy ten chce zastrzelić więźniów jego broń eksploduje. Gdy nowoczesny sprzęt zawodzi Punisherowei wystarcza zwykła pałka, czy shurikeny, bo potrafi posługiwać się starymi, brutalnymi metodami.
W alei Morgue Synchrona odnajduje jego alter ego z równoległego wszechświata. Ale Synchron ma ze sobą specjalną szablę, którą chce się uporać z przeciwnikiem.
Bezpośrednia walka i czucie w rękach jak jego przeciwnicy cierpią, sprawia Jake'owi sporą przyjemność. Po ich unieszkodliwieniu radzi im by następnym razem, kiedy wysiądzie system bezpieczeństwa, po prostu poczekali w swoich celach.
Punisher udaje się do alei Morgue bo po tym co go spotkało, wie że ta seria tajemniczych zgonów nie była tylko spowodowana przez nieszczęśliwe zbiegi okoliczności, ktoś za to odpowiada i należy go ukarać. Synchron z równoległego wszechświata od razu rozpoznaje Punishera, bo także w jego świecie działa bohater, tylko tam jest szefem tzw. Punishment Police. Przed powrotem do swojego świata przekazuje Jake'owi swoją synchroniczną maskę, bo wie, że tylko Punisher może powstrzymać Synchrona.
Po efektownym wejściu Punisher atakuje Synchrona. I chociaż ten ma synchroniczną szable, to ta nie robi na bohaterze żadnego wrażenia. Z pomocą swojej pałki zaczyna okładać przeciwnika, ale kiedy ten wykorzystuje swoje możliwości i kolejne nieszczęśliwe wypadki spotykają Punsihera, bohater szybko się orientuje co ile sekund spotyka go coś złego i wykorzystuje ten fakt, by z pomocą serii niefortunnych zdarzeń doprowadzić Synchrona do śmierci. Bo o ile specjalny kostium Jake'a jest wstanie zneutralizować upadek z dużej wysokości, to już takiego szczęścia nie ma Synchron, którego ciało zostaje przebite przez ostre elementy ogrodzenia.
Jeśli chodzi o Synchrona to z jednej strony zbiegi okoliczności są fajnym motywem, ale twórcy nie specjalnie się wysili. Także Punisher wcale nie miał takiego pecha, bo w decydującym momencie jego kostium go nie zawiódł. Drugie rozczarowanie to sposób w jaki Jake uporał się ze swoimi więźniami. Zrobił to co prawda w brutalny, godny siebie sposób, ale była to bardzo jednostronna walka. Być może jubileuszowy 25. numer serii zaprezentuje się lepiej, co może zwiastować pworót Vendetty.
Tytuły historii:Crazed; Public Enemy; Rig World Data wydania: Luty 1995 (USA) Scenariusz: Pat Mills i Tony Skinner Rysunki: Simon Coleby; Luke Ross; Tom Morgan Okładka: Simon Coleby Tusz: Scott Koblish, Sean Hardey; Keith Williams; Justin C. Nisbet Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Vickie Williams; Janice Chiang Ilość stron: 52
Przechadzając się Punisher upomina i zadaje jeden cios swoją pałkę facetowi, który śmiecił. Było to co prawda małe przewinienie, ale przecież nie zawsze musi się zajmować tylko wielkimi kryminalistami. Na pobliskiej wystawie bohater dostrzega nowy model kina domowego od Stark Fuji. Rozbija szybę i zabiera interesujący go sprzęt. Punisher robi po prostu to co chce. Następnie planuje udać się do baru, gdzie wcześniej podano mu złe zamówienie. Ma zamiar spalić lokal.
W mieście pojawia się Manitou wraz ze swoim cyber psem zwanym Palug, którego nasyła niewinnych ludzi, tak by ściągnąć uwagę mediów. Dzięki jego interwencji uratowany zostaje pewien mężczyzna, ale Manitou wykorzystuje przekaz medialny by za pomocą hipnotyzującej wiadomości, sprawić by wszyscy mieszkańcy zaczęli spełniać swoje najmniejsze zachcianki. Temu wpływowi ulega także Punisher. Na szczęście Goldheart, jego motor, odwozi go do Matta.
Przyjacielowi Jake'a udało się nagrać sygnał wiadomości Manitou i odwrócić jego wpływ na Punishera. Tuż po informacji, że Palug zaatakował jeden z posterunków policji, bohater udaje się na miejsce. Chociaż cyber pies początkowo jest problemem, to nie na długo jest wstanie powstrzymywać Punishera. Teraz na drodze bohatera pozostaje tylko Manitou, który jest gotowy na śmierć, bo dzięki energii ze swoich ofiar, po śmierci może odrodzić się jako bóg.
Po tym jak Red Dog rozprawił się z szumowinami w sklepie i zobaczył jaką radość sprawiło to zgromadzonemu tłumowi, poczuł na nowo chęć mordowania. Public Enemy powrócił.
W liście wysłanym do Jake'a Vendetta opisuje mu swoją przygodę na pewnej asteroidzie, gdzie prowadzona tzw. kopalnia wykradała jaja Fear Bugs. Górnicy byli tak leniwi, że do pracy wykorzystywali genetyczne lale. Vendetta nie dopusciła by robale ponownie zabiły laleczki i uratowała je. A następnie rozprawiła się z górnikami, którzy je kontrolowali i wysyłali na pewną śmierć. Później przeprogramowała je by stały się takie jak ona - zero procent uległości, 100% agresji i inteligencji. Dzięki ich wsparciu nie miała problemów z rozprawieniem się z resztą górników.
Podwójny numer nie oznacza, że będzie dłuższa historia z Punisherem. Pod tym względem 25. numer serii jest rozczarowujący. Również pomysł, że Jake mógłby dosłownie robić to na co ma ochotę można by było dłużej poprowadzić, a tak wszystko zostaje naprawione nim na dobre się rozkręca. Szkoda, że dobrze zapowiadających się wątków twórcy nie są wstanie lepiej rozwinąć. To nie pierwszy tego typu problem.
Jeśli chodzi zaś o dodatkowe historie, to opowieść o Public Enemy jest taka sobie, ale całkiem przyjemnie czyta o ostatnich poczynaniach Vendetty. Można nawet wysunąć z tego morał, by dobrze traktować genetyczne lale, bo kiedyś mogą się zemścić.
Tytuł historii:Suicide Run Data wydania: Marzec 1995 (USA) Scenariusz: Pat Mills i Tony Skinner Rysunki: Joe Bennett Okładka: Simon Coleby Tusz: Scott Koblish Kolory: Megan McDowell Liternictwo: Vickie Williams Ilość stron: 32
Po słowach Manitou Punisher poważnie zastanawia się co zrobić. Nie chce bowiem pozwolić by taki szaleniec zyskał boską moc. Postanawia zabrać go ze sobą nim Mattowi uda się znaleźć jakieś rozwiązanie. Wykorzystując swoje hipnotyczne zdolności Manitou sprawia, że każdy morderca w Nowym Jorku chce ich dopaść. Jake'owi udaje się na szczęście odeprzeć ataki zbirów, a po chwili od Matta dowiaduje się, że jego problemy może rozwiązać akcelerator cząsteczkowy Alchemaksu. W ten sposób unicestwi dusze Manitou. Dowiedziawszy się o planie Punishera złoczyńca wpada w panikę i postanawia jak najszybciej samemu się wykończyć. Ale i na to nie pozwala mu Jake. Bohater odpiera również atak kolejnych psycholi.
Kiedy Punisherowi udaje się zaciągnąć Manitou do akceleratora Alchemaksu, ten w ostatnim geście rozpaczy próbuje zahipnotyzować personel budynku. Ale uzbrojeni w długopisy naukowcy nie mają szans w starciu z Punisherem i jego pałką. Tuż przed unicestwieniem w komorze, Manitou próbuje jeszcze nakłonić Jake'a do samobójstwa, ale i to nie pomaga. Złoczyńca zostaje zgładzony wraz ze swoją duszą, bo przed Punisherem nawet śmierć nie jest ucieczką.
Dużo akcji i mimo, że Manitou stara się jak może utrudnić życie Punisherowi, to nic nie jest wstanie powstrzymać bohatera. W całości brakuje czegoś więcej niż tylko akcji. Ostatnio też trochę za łatwo przychodzi Jake'owi rozprawianie się nowymi łotrami.
Tytuł historii:The Blue Dagger Data wydania: Kwiecień 1995 (USA) Scenariusz: Pat Mills i Tony Skinner Rysunki: Will Simpson Okładka: Simon Coleby Kolory: Robbie Busch Liternictwo: Vickie Williams Ilość stron: 32
Blue Max wróciła, jak się okazało przed śmiertelnym upadkiem uratował ją "Sky Boy", i na nowo rozpętał się cały cykl przemocy, w którym udział biorą kanalie ze wszystkich zakątków ameryki. Kiedy na miejscu zjawia się Punisher, na nowej lotni projektu Matta, Max udaje się odeprzeć jego atak. Bohater przeżywa upadek z wielkiej wysokości tylko dzięki swojemu kostiumowi.
Po powrocie do swojej bazy Jake dowiaduje się o turnieju podniebnych gladiatorów i w ten sposób odkrywa miejsce gdzie znajdzie Max. Po namierzeniu kolejnej lokalizacji walk postanawia wziąć udział w turnieju by dopaść swoją ofiarę. Po dotarciu do niej Punisher uszkadza jej latającą deskę. Ale już po chwili Max ląduje na jego lotni, a następnie z pomocą przychodzi jej Samuraj. Chociaż razem próbują załatwić Punishera, to ten eliminuje jej towarzyszy. Jednak to Max udaje się pierwszej przekroczyć linię mety. Chociaż tłum dzieciaków jest pod wrażeniem Punishera, to nie pozwalają by zabił Max.
W ostatnich historiach brakuje jakiegoś planu. Punisher niby robi swoje, ale wszystko wydaje się takie błahe i nawet powrót postaci Max tego nie zmienia. The Blue Dagger to kolejna prosta opowieść o tym jak Jake pokonuje przeszkody by dopaść swój cel. Tym razem co prawda mu się to nie udaje, ale wyraźnie widać, że w serii brakuje świeżych pomysłów.
Tytuł historii:Truth and Lies Data wydania: Maj 1995 (USA) Scenariusz: Pat Mills i Tony Skinner Rysunki: Simon Coleby Okładka: Simon Coleby Tusz: Coleby, Vancata, Collazo Kolory: Megan McDowell Liternictwo: Vickie Williams Ilość stron: 32
Punishment Police działa w najlepsze pod okiem Jake'a Gallowsa, Punishera, który osobiście na wykrywaczu kłamstw sprawdza posiadacza czarnej karty, który zajmował się nielegalnymi interesami. Teraz wraz z nowym porządkiem żaden sąd go nie ocali, bo nadeszła era sprawiedliwości i kary. Żeby pokazać jakie panują teraz zasady Punisher na oczach mieszkańców miasta dokonuje egzekucji posiadacza czarnej karty.
Spełnienie marzeń Jake'a oznacza istny koszmar dla innych. W wiadomościach telewizyjnych pojawiają się informacje, że Doom został zaprzysiężony na prezydenta nowo zreformowanych Stanów Zjednoczonych Ameryki. Od razu zapowiedział nowe porządki wraz z reformą organizacji Shield. Wie, że to Jake jest Punisherem i to właśnie jego wybiera na nowego dowodzącego Shield.
Po kilku tygodniach specjalny oddział policji robi porządek z gangsterami, których przez lata nie mogła dopaść sprawiedliwość. Punisher osobiście dba by usunąć z miasta wszystkie szumowiny. Jedną z osób, której podoba się nowy porządek jest Jillian, która postanawia wstąpić do Shield.
Jednym z celów Punishera staje się prawnik cosa-nostry. Chociaż dwa cyborgi, które wcześniej pomogły mu uniknąć sprawiedliwości, próbują go chronić, to kule Jake'a robią z nimi porządek. Prawnik co prawda ma jeszcze w zanadrzu plan "b", czyli specjalne pole siłowe, które ma go uchronić. Jednak i to nie wystarcza na Punishera, który niszczy cały budynek, by doprowadzić do śmierci prawnika.
Ostatnie zmiany nie podobają się Mattowi, który uważa, ze Jake się sprzedał i jest tylko kwestią czasu aż zacznie zabijać ułomnych. Dlatego postanawia stworzyć prawdziwego Punishera, którego nie da się przekupić, i w tym celu umieszcza chip Goldhearta w specjalnym robocie bojowym.
Wreszcie dzieje się coś ciekawego. Świat według Punisher i według Dooma całkowicie wyeliminuje wszelkich kryminalistów. Tylko pozostaje czekać, jak takie ostre reguły zwrócą się przeciwko niewinnym ludziom. Problem ten zdaje się zauważać Matt, który w odróżnieniu od Jake'a nie jest zwolennikiem wprowadzonych zmian. Dostrzega, do czego to wszystko może doprowadzić i w tym celu tworzy specjalnego Robo-Punishera. Zapowiada się naprawdę ciekawie, ale teraz kiedy tożsamość Punishera została ujawniona zastanawiające jest także jak potoczy się sprawa związana z jego synem. Historia wkracza więc na nowe tory i to jest ten powiew świeżości, którego ostatnio tak brakowało.
Tytuł historii:Playing God Data wydania: Czerwiec 1995 (USA) Scenariusz: Pat Mills i Tony Skinner Rysunki: Enrique Villagran Okładka: Simon Coleby Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Janice Chiang Ilość stron: 32
Jigsaw w jakiś sposób został znaleziony przez gang byłych wojskowych, którzy postanowili znacznie go ulepszyć. Jednak nie udało im się go kontrolować. Złoczyńca szybko postanawia przetestować swoje nowe zabójcze możliwości na członkach gangu, którzy w tak bolesny sposób składali go w całość. Po tym chce tylko dopaść Punishera.
Tymczasem w Nowym Jorku wprowadzone zostają coraz ostrzejsze zasady i nawet 7 latek może zostać uznany za kryminalistę. Chociaż Jake zabrał Matta na patrol Punishment Police, to nie rozwiało to wątpliwości Axela. Cały czas uważa, że nowy porządek sprawia, że wszyscy mieszkańcy są po prosto sterroryzowani i że boją się żyć. Nowa sytuacja doprowadziła do tego, że obecnie skanowane są emocje ludzkie, dzięki czemu Jake wie, gdzie może dojść do popełnienia przestępstwa. Kiedy system wyłapuje, że mężczyzna z piłą mechaniczną zabije pierwszą osobę, która wejdzie do jego pokoju, postanawia działać, bo zbrodnia zaczyna się od myśli, a on chce ją zgładzić w zarodku.
Jigsaw udaje się do rezydencji Fearmastera, który po spotkaniu z Punisherem został zamieniony w gliniany posąd. Jednak, kiedy Jigsaw próbuje zabrać jego boską rękę, Darryl King wraca do normalnej formy. I chociaż ostatnio wiele się zmieniło, to cały czas Punisher żyje, więc Fearmaster ma szansę na zemstę.
Rozmyślający o zabiciu swojej pierwszej ofiary staruszek zostaje powstrzymany przez Punishment Police. Jake nie pozwala go jednak zabić. Najpierw uczy go sprawiedliwości za pomocą swoje pałki, a następnie rozkazuje agentce Kary Wong zabić go. Chociaż kobieta ma wątpliwości to ostatecznie pociąga za spust.
Tymczasem w innej części miasta gdzie grupa szumowin bawi się działkiem teleportujacym i łączy psa z jego panem zjawia się Punisher. Nie obawia się on jednak, że zbiry spróbują go zmutować z aligatorem, bo nie jest to Jake, ale robot stworzony przez Matta.
Nowe porządki zaczynają działać i niedługo żartobliwe życzenie komuś śmierci będzie łączyło się z karą, tzn. ze śmiercią. Widząc, że działania Jake'a są nagrywane przez jedną z agentek dla Dooma można się spodziewać, że wkrótce zorientuje się on, że sprawy posunęły się za daleko.
W ostatnim czasie powraca wielu złoczyńców, w tym numerze jest ich dwóch, Jigsaw i Fearmaster. Sprawa Darryla Kinga była ważnym elementem pierwszych numerów i chociaż jego końcowe starcie z Punisherem było poniżej oczekiwań, to jego powrót w taki sposób jest naprawdę bardzo naiwny. Dlaczego nikt wcześniej nie dostał się jego rezydencji i nie pozbył się glinianego posągu? Chociaż mam spore wątpliwości, co do powrotu Fearmastera, to jednak zwiastuje to, że Punishera w najbliższym czasie czekają spore kłopoty. Czy będzie wstanie poradzić sobie z nimi bez swojego przyjaciela Matta?
Tytuł historii:Deadly at the Top Data wydania: Lipiec 1995 (USA) Scenariusz: Chuck Dixon Rysunki: Rod Whigham Okładka: Simon Coleby Tusz: Enrique Villagran Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Janice Chiang Ilość stron: 32
Po pokonaniu szumowin Robo-Punisher chce zatrzymać aligatora i chociaż Matt się nie chce na to zgodzić, to teraz mają inne problemy na głowie. Oddział Punishera namierzył ich kryminalne emocje, a po odrzuceniu propozycji Jake'a oznacza to, że Axel i jego robot stali się celami Punishment Police.
Po tym jak Robo-Punisherowi udaje się odeprzeć pierwszy atak, Punisher jest wściekły i każe ściągnąć kolejne jednostki, które obecnie są Newark gdzie pomagają w powstrzymaniu zamieszek. Całe zachowanie Jake'a, który za wszelką cene chce zabić Axela, nagrywane są przez agentkę Saffron i bezpośrednio transmitowane do Dooma.
Tymczasem w kosmosie Vendetta odrywa stetek, który jest olbrzymią bronią.
Punishment Police namierzyli sygnał negatywnych emocji. Nie pochodzi on jednak od Matta, ale od kilku zbirów, którzy chcieli się rozprawić z członkami gangu, którzy weszli na ich teren. Punisher natychmiast skazuje ich na karę śmierci. Jednemu zaś pozwala udowodnić, że jest niewinny. I chociaż chłopak zaczyna myśleć o czymś miłym jak kicający króliczek, to szybko odkrywa swoje prawdziwe, krwawe zamiary wobec zwierząt, za co od razu dostaje kulkę w głowę.
Tymczasem w pomieszczeniu wyłożonym ołowiem, 50 pięter pod ziemią grupie zatwardziałych kryminalistów Whackoid prezentuje specjalny hełm, który jest wstanie zasłonić złe myśli przed wychwyceniem ich przez skaner Shield. I chociaż nie jest to idealne rozwiązanie to na chwilę obecną musi wystarczyć.
Chociaż Jake jest najbardziej znienawidzonym człowiekiem w kraju to postanawia wygłosić kolejne przemówienie w telewizji by ostrzec wszystkich, którzy nie mogą się powstrzymać od złych myśli. Kiedy ma jednak przejść do sedna okazuje się w studiu w tłumie widzów znajduje się z pozoru niegroźny mężczyzna, który okazuje się być Robo-Punisherem, który ma zamiar raz na zawsze zakończyć dyktaturę Gallowsa.
Świat według Jake'a Gallowsa może ogranicza działania kryminalistów, ale też sprawia, że nie jest to miejsce, w którym chce się żyć. Punisher do tej pory karał tych, którzy wymknęli się sprawiedliwości, teraz jego cele są bardziej osobiste i za wszelką cenę chce pozbyć się Matta. Co doprowadza go do starcia z nowym dziełem Axela. Kto wyjdzie zwycięsko ze starcia Gallows vs Robo-Punisher okaże się w kolejnym numerze, ale trzeba pamiętać, że w ostatnim czasie Jake zyskał wielu nowych wrogów i a starzy przeciwnicy także o nim nie zapomnieli.
Tytuł historii:Flesh and Steel Data wydania: Sierpień 1995 (USA) Scenariusz: Chuck Dixon Rysunki: Rod Whigham Okładka: Howard Chaykin Tusz: Enrique Villagran Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Janice Chiang Ilość stron: 32
Robo-Punisher daje się nabrać i oddaje strzał w hologram Jake'a. Punisher wykorzystuje nadarzającą się sytuacje i każe swoim ludziom namierzyć Matta, a następnie w pojeździe w kształcie pająka atakuje nowe dzieło Axela.
Kiedy do kryjówki Matta wdzierają się agenci Shield ten w ostatnim momencie ucieka. I chociaż agenci ruszają za nim to muszą po drodze uporać się jeszcze z głodnym aligatorem.
Robo-Punsiher szybko się jednak nie poddaje i za pomocą bolca elektrycznego doprowadza do przeładowania w pojeździe Jake'a. Ale to nie wystarcza, aby go pokonać. Upadek z dużej wysokości nie powstrzymuje też Robo-Punsihera, który po uzupełnieniu poziomu swojej mocy jest w pełni gotów do dalszej walki. Ale Jake zostaje już zabrany przez swoich ludzi.
W kosmosie Vendetta w nowym statku dolatuje do górniczej kopalni na asteroidzie, która wykorzystywała genetyczne lale. Po ich zniszczeniu bohaterka postanawia wrócić na Ziemię.
Doom w rozmowie z agentką Saffron zastanawia się czy już nie nadeszła pora by usunąć Jake'a ze stanowiska. Bo jego działania coraz gorzej odbierane są przez obywateli, a sposób dowodzenia także pozostawia wiele do życzenia. Nowy prezydent postawia wykorzystać więc sprzyjający moment by zdyskredytować Gallowsa. Saffron od razu rozpoczyna realizację planu mającego na celu usunięcie obecnego szefa Shield.
Tymczasem w kanałach szukający Matta Robo-Punsiher natrafia na grupę kryminalistów, którzy korzystają ze specjalnych hełmów blokujących Shield dostęp do ich myśli.
Chociaż starcie Robo-Punsihera z Jake'am nie jest tak dobre jak spodziewałem, to jednak cała historia i te wszechobecne uczucie, że każdemu z bohaterów wali się grunt pod nogami wypada całkiem przyzwoicie. Do wrogów Jake'a dołączył Doom, tak więc teraz chyba bohater nie ma już nikogo, oprócz Vendetty, kto popierałby jego działania. Zastanawiające jest także czy w natłoku ostatnich problemów twórcy znajdą miejsce by zamknąć wątki związane z Hotwire'em, Jigsawem i Fearmasterem, bo jak na razie ostatnie numery serii zapowiadają bardzo efektowane zakończenie Punisher 2099, ale wydaje się, że nie na wszystko starczy miejsca.
Tytuł historii:Gravity Bites Data wydania: Wrzesień 1995 (USA) Scenariusz: Chuck Dixon Rysunki: Rod Whigham Okładka: Tom Morgan Tusz: Enrique Villagran Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Janice Chiang Ilość stron: 32
Posługując się holograficznym obrazem Gallowsa agentka Saffron próbuje przekonać pozostałych policjantów by zabili swojego szefa, gdyż ten oszalał. Udaje jej się ich przekonać, że Punisher i tak ich zabije. Dlatego bez problemów doprowadza agentów do kwatery, w której wypoczywa prawdziwy Jake.
W kanałach Robo-Punisher rozprawia się z członkami cyber-nostry, którzy sądzili, że uda im się uniknąć śmierci.
Kiedy agenci przedzierają się przez drzwi pomieszczania, w którym ma być Jake, ten ich zaskakuje i poraża przy użyciu jednej ze swoich "zabawek". Następnie z pełnym ekwipunkiem wyrusza na powierzchnie zabierając po drodze nieprzytomną agentkę Wong.
Prognoza pogody zostaje przerwana przez komunikat na temat zbliżającego się niebezpieczeństwa. Environmental Maintenance Platform Dooma zaczyna się rozpadać stwarzając wielkie zagrożenie dla Nowego Jorku. W kosmosie całą sytuację na Ziemi na bieżąco monitoruje Vendetta.
Jake po informacjach Wong domyśla się, że to Doom pragnie jego śmierci. Nie zamierza się jednak przed nim ukrywać na Ziemi. Tymczasem Matt zjawia się w swojej kryjówce, w której zawczasu przygotował kapsułę kosmiczną. Jednak ku swojemu zdziwienie odkrywa, że ktoś już ją aktywował. To Punisher ma zamiar przy jej użyciu opuścić Ziemie.
Seria Punisher 2099 zbliża się do końca i wiele wskazuje na to, że będzie to głośne zakończenie. Wszystko dookoła się rozpadło i już nawet bohaterowie nie robią tego co powinni. Jake postanawia ratować własną skórę i chyba już mu tak bardzo Matt nie przeszkadza. Tylko Robo-Punisher eliminuje kryminalistów, a w tle cały czas pozostaje jeszcze Vendetta. Pozostały dwa numery do końca i szczerze zaczynam wątpić by kilka wątków należycie zostało zamkniętych, a szkoda bo ostatnie zmiany w działaniu Jake'a dawały szanse na ciekawe ich zakończenie.
Tytuł historii:The Blue Star Data wydania: Październik 1995 (USA) Scenariusz: Chuck Dixon Rysunki: Rod Whigham Okładka: Tom Morgan Tusz: Enrique Villagran Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Janice Chiang Ilość stron: 32
W ciągu jednego dnia Nowy Jork stał się prawdziwa ruiną i miastem bezprawia, gdzie każdy walczy o przetrwanie.
Mattowi z pomocą agentki Wong udaje się dostarczyć kapsułę z Jake'em na terminal do odlotów statków powietrznych. Były przy tym drobne problemy, ale Wong potrafiła sobie z nimi poradzić, grążąc, że zabije wszystkich jeśli nie będą współpracować.
Wystrzelona w kosmos kapsuła z Punisherem trafia na znajdujący się na orbicie statek. Po obudzeniu się Jake jest wściekły widząc, że załoga statku postanowiła sobie dorobić na boku i kradnie nie swój towar, a żeby niewpaść chce się także pozbyć kapsuł z zamkniętymi w środku osobami. Bohater natychmiast wkracza do akcji i wprowadza swoje porządki.
Niestety nie omijają go kłopoty, kiedy kapitan statku po wybuchu ognia w ładowni postanawia całkowicie opróżnić jej zawartość i tym samym pozbyć się Punishera. Na szczęście Jake w ostatniej chwili zdążył założyć kombinezom kosmiczny. I chociaż już planuje powrót na statek przez inne luk, to będzie to trudne, bo cały transportowiec zostaje zniszczony przez Vendette.
Im bliżej końca tym słabiej. Cała historia i różne wątki wydają się być sklecone na siłę dlatego, że ktoś w wydawnictwie postanowił zakończyć pomysł z akcją w 2099 roku. Czytając ostatnie numery "Punisher 2099" ma się także wrażenie, że gdzieś powinno się także zajrzeć do pozostałych serii, których akcja rozgrywa się w roku 2099, ale widząc co wyprawia się w tej serii nie warto. Wszystko rozpada się tak jak urządzenia Dooma i cały jego plan.
Tytuł historii:The Stars are Skulls Data wydania: Listopad 1995 (USA) Scenariusz: Chuck Dixon Rysunki: Rod Whigham Okładka: Tom Morgan Tusz: Enrique Villagran Kolory: Ian Laughlin Liternictwo: Janice Chiang Ilość stron: 32
W przestrzeni kosmicznej Punisher zauważa statek, który jest odpowiedzialny za zniszczenie transportowca, na który chciał wrócić. Swoje problemy ma także Vendetta, której nowej statek ma awarię mocy i nie jest wstanie zmienić jego kursu.
Walcząc o życie Gallows stojąc na kadłubie zniszczonego transportowca próbuje na nim dolecieć do pobliskiego statku. Vendetta w międzyczasie zmuszona została do wyjścia w przestrzeń kosmiczną by naprawić powstałe po ostatnim wystrzale uszkodzenia.
Lecąc na resztkach tlenu Jake'owi wydaje się, że wszyscy jego wrogowie ci żywi i umarli przybyli by zobaczyć jego śmierć. I kiedy już wydaje się, że nadszedł jego czas dociera do statku Vendetty, która dopiero teraz włączyła dźwięk komputera i odkryła, że zbliża się ocalony ze zniszczonego transportowca.
Jak się okazuje ten niezwykły statek będący wielką bronią został stworzony przez Alchemaks. Punisher po konfrontacji z Vendettą, daje jej szansę zostania jego partnerką we wspólnej misji. Bohater postanawia wykorzystać moc statku by wymierzać karę niegodziwcom ukrywającym się w kosmosie.
Cóż można powiedzieć? Zakończenie serii jest prostu słabe. Tylko pomarzyć można było o zakończeniu kilku wątków. Wszystko wydaje się zrobione na siłę. I naprawdę wątpię by w "2099 A.D. Apocalypse" coś się wyjaśniło. Seria "Punisher 2099" może nie była jakaś genialna, ale pomysł wyjściowy był dość ciekawy. Przyszłość wcale nie okazała się miejscem, w którym nie potrzeba było Punishera, można wręcz powiedzieć, że był on tam bardzo potrzebny. Jednak po zamknięciu sprawy z Fearmasterem, zaczęło czegoś brakować. Trochę ożywczego powiewu wniosło uczynienie z Jake'a dowódcą Shield, ale okazało się to tylko zwiastunem nieuchronnego upadku bohatera i całego wyjściowego pomysłu na akcję w 2099 roku.
Tytuł historii:Midnight in Hell! Data wydania: Grudzień 1995 (USA) Scenariusz: Warren Ellis Rysunki: Mark Buckingham, Kevin Sutherland Okładka: Rick Leonardi, Scott Koblish Tusz: Mark Buckingham, Kevin Sutherland Kolory: Mike Thomas, Malibu Color Liternictwo: Phil Felix Ilość stron: 52
Kapitan Ameryka podjął odpowiednie środki by pozbawić Dooma władzy i samemu zostać prezydentem. Wszystkie wydarzenia na bieżąco są komentowane przez Jacka Whitlowa z NYFAX. W jednym z programów pokazuje on bezpośrednią relację z próby pojmania Punishera.
Jake nie daje się łatwo agentom Shield. Unika zasadzki, ale wszyscy próbują go dorwać. Kiedyś Punisher był potrzebny by wkraczać tam, gdzie sprawiedliwość zawiodła, ale teraz ma za to go spotkać śmierć. Żeby zakończyć krwawą rzeż swoich agentów do akcji wkracza Wave Spiders of Herod, które ostatecznie zabijają Punishera.
W specjalnym orędziu prezydent Steve Rogers informuje o śmierci Jacoba Gollowsa i oświadcza, że także inne potwory spotka taki sam los.
Zgładzeni zostają również Galahad, Metal Scream i Hulk. W swoich relacjach Whitlow wspomina o pozytywach zabitych bohaterów. O tym ile dobrego zrobili dla ludzi, kiedy inni byli bezczynni. Tuż przed tym jak agent Shield zabija dziennikarza ten zachęca widzów do nieposłuszeństwa.
Spadek zainteresowania części tytułów z pod szyldu 2099 sprawił, że ów nie popularni bohaterowie zostali zgładzeni. Doprawdy, nawet po ostatnich swoich wyczynach Punisher nie zasłużył na taki los. Inni bohaterowie też pewnie nie. Nawet dziennikarze, którzy raczyli wspomnieć o zaletach zamaskowanych bohaterów, spotyka śmierć. Nowe rządy nie zapowiadają się, więc o wiele lepiej niż Dooma i ktoś pokroju Punishera do karania skorumpowanych na pewno by się przydał, gdyby to był Jake, jakiego znaliśmy z pierwszych numerów serii "Punisher 2099".
